تفاوت ترموسیفون و لوله حرارتی چیست؟

تفاوت های کلیدی ترموسیفون و aلوله حرارتیدر اصول عملکرد و مکانیسم های گردش سیال نهفته است.

یک ترموسیفون در درجه اول به نیروی جاذبه یا ابزار مکانیکی برای هدایت گردش سیال کاری خود متکی است. از جریان مخالف فازهای مایع و بخار برای انتقال حرارت استفاده می کند.

در ترموسیفون، سیال متراکم شده از طریق گرانش یا نیروهای مکانیکی به منطقه گرم شده (اواپراتور) باز می گردد، نه اینکه مانند لوله های حرارتی بر ساختار فیتیله ای تکیه کند.

یک ترموسیفون دو فاز بسته معمولاً از یک حوضچه مایع در بخش گرم (اواپراتور)، یک بخش آدیاباتیک و یک بخش سرد یا کندانسور تشکیل شده است.

ترموسیفون ها در انواع برنامه های مبدل حرارتی از سیستم های تبدیل انرژی گرفته تا خنک کننده های الکترونیکی استفاده می شوند.

A لوله حرارتی employs capillary pumping forces, typically provided by a wick structure lining the inside walls of the pipe, to drive the circulation of its working fluid. This ensures continuous fluid circulation and efficient heat transfer.

در لوله حرارتی، سیال عامل در انتهای گرم شده (اواپراتور) تبخیر می شود، در انتهای سرد شده (کندانسور) متراکم می شود و سپس از طریق ساختار فتیله ای به اواپراتور بازگردانده می شود.

یک لوله حرارتی معمولاً شامل یک لوله مهر و موم شده است که تا حدی با یک مایع فرار پر شده است و یک ساختار فیتیله ای که دیوارهای داخلی را پوشانده است.

لوله های حرارتیبه دلیل راندمان حرارتی بالا و توانایی انتقال مقادیر زیادی گرما در فواصل طولانی با حداقل اختلاف دما، به طور گسترده در کاربردهای مختلف انتقال حرارت مورد استفاده قرار می گیرند.

تفاوت اصلی در نحوه گردش مایعات کاری دو دستگاه است. ترموسیفون ها بر نیروی جاذبه یا وسایل مکانیکی متکی هستند، در حالی که لوله های حرارتی از نیروهای پمپاژ مویرگی ارائه شده توسط ساختار فیتیله ای استفاده می کنند. این تفاوت بر اصول عملکرد، ساختار و مناسب بودن آنها برای کاربردهای خاص تأثیر می گذارد.